FORBIDDEN
‘t Was weer laat gisteren en de stemming was goed. Bij Team Wasted vloog de confetti je om de oren, thuis vond je het in letterlijk alle kledingstukken. Met hun inspirerende teksten over o.a. bier en drugs, hun gekke kleding - of GEEN kleding, en rondvliegende lichaamsdelen, kregen ze iedereen mee.  

Het werd ons verboden om BUT te veranderen in KUT. Dat maakte het wel erg verleidelijk om het stiekem toch te doen. Zie het maar als een eerbetoon aan pornorotisch regisseur Willem van Batenburg. Wij gaan zeker naar Pruimenbloesem kijken vandaag. Toen die film in 1982 uitkwam,  zorgde dat voor veel ophef. Dat maakte het toen juist nog interessanter om te gaan. 

Ik hoor je wel, maar ik zie je niet! Dit festival zou er niet zijn zonder de mensen van de techniek. Je staat er misschien niet bij stil, maar er zijn maanden aan vooraf gegaan dat dit team o.a. alle films heeft gescreend op technische problemen en alle bestanden en techniek klaar heeft gemaakt voor deze dagen.

Vrijwilliger Harm heeft - zoals je ziet, zijn kontje eigendom gemaakt van BUT, met een onafwasbaar plaatje. Geef hem daarom uit respect allemaal een (zacht) klapje of kusje op zijn but.

DE POEZIE-AMBASSADEUR SPREEKT:

De groepjes studenten kijken verbaasd, ze giechelen, de verzamelaars houden zicht achter, Trekken er op uit. Zullen hier ooit zelf staan, hun gekke plannen uitvoerend. De jongen praat dat die zelf schrijft, de meisjes schaamrood want Poëzie

Is ook maar Poëzie. Of die nu van stadsdichters, yoga instructeurs Of Von porno is.

De vrijwilliger is not amused.

Ik wist het niet, maar nu wel, poëzie is niet mijn ding. zo slecht.

De bands staan te kijken, overstemmen de woorden, maar wij

Hebben elke films gemist om u te bedienen.

Vandaag ben ik niet alleen met mijn woorden, en neem ik gebarentaal over. 

Uitgepraat, wakker word in een filmzaal. Zonder u, maar ook

Niet gecastreerd, niet met gaten in mijn lijf, niet verdoofd door ​Cthulhu,​dus dat helpt. 

We dansen ons de nacht in, deze films gaan ons geen nachtmerries geven.

Laat mij zelf terug een student zijn, alles nieuw, alles zoekend, nog niet wetend

Wat ie leuk vindt, eentje die alles uitprobeert.

Maar hier staan we dan met woorden, trommels en onszelf:

een leger van gevaarlijk grappig. Als brandpunt. Tot ze weer vertrekken in een groepje, 

om morgen en elke dag daarna hetzelfde te doen. Misschien zelfs voor u.

Sven de Swerts. 

RYAN TIPT DAGELIJKS: 
Natuurlijk zit ik weer barstenvol tips voor zaterdag. De shorts zijn the place to be! Dit kan ik met zekerheid zeggen omdat ik bij de selectie aanwezig ben geweest. Er zal ook een werk van mij meedraaien getiteld Cooking In The Cancer Kitchen. Verder zijn Ink van Andy Stewart (winnaar van vorig jaar), animatiefilm A Morning Without Coffee van lokaal talent Jelle van Meerendonk en La Hora Del Bano echt de moeite waard! Het shorts blok is enorm divers en belooft reuze gezellig te worden.

BUT DICHTERS & PERFORMERS:
1m2 meter dichters & performers en Live Paint­act

Na een dag nonstop dichters hangend aan de microfoon en de over elkaar duikelende woorden van Vitalski, nachtburgemeester van Antwerpen die echt wel de show stal, vandaag performance-­art. Imke Zeinstra, Hannah Krol en Monique Hendriks, Nick J. Swarth en Derrel Niemeijer (presentatie futuristisch anarchistische kledinglijn).

Over Nick J. Swarth: Hij trad vorig jaar op met een live performance bij de korte animatiefilm van Efrat Zehavi, ‘Tenteren van de nacht’, gebaseerd op flarden tekst uit zijn bundel ‘Mijn onsterfelijke lever’. Dit jaar zal natuurlijk alles anders zijn, maar een optreden door Nick J. Swarth, dichter, beeldend kunstenaar, muzikant en performer, zal ook deze keer zeer zeker iedereen wakker schudden.

Morgen een mix van dichters en performers. Joz Knoop, Gijs Ter Haar, Martin Beversluis, Irene Siekman, P2tje, Jan Kees Helms en het Belgisch duo Kun Fang & Tom met Live­paint­act. ​Briefverbranding voor de liefde​ is de titel van de performance van Siekman. Gijs ter Haar is een must. Hij heeft als poetry slammer meer zeges op zijn naam staan dan elke andere dichter in Europa. Deze eigenzinnige dichter hebben wij morgen op het festival staan.

DE ONBUTSMAN: 
onBUTsman in de greep van the Forbidden

Het thema the Forbidden wordt ook recht gedaan door de onBUTsman.  Hij viert zijn uitgeleide door de grens van het verbodene op te zoeken en in dat duistere gebied te dwalen. Hij zal zich daarbij koest moeten houden en zich auditief moeten beperken. Het C-woord mag niet worden uitgesproken, maar wel aan de kaak gesteld. Het is een opgave voor hem om zich in te tomen. 

U kunt vragen of hem dat gelukt is. Want: Als U dit leest is het onheil reeds geschied. 

BUT EXPOSITIE: 
We hoorden vreemde geluiden in de kelder en besloten eens te gaan kijken. We troffen een heel nieuw universum aan, kleurrijk en tegelijkertijd duister. Het is het werk van old school tattooist Bastiaan Teeuwen. Vol bewondering hebben we gekeken naar zijn ontwerpen. Ga dat zien, ga dat zien.

BUTMIX:
Absint drinken, naar de lezing van Willem van Batenburg, een tattoo overwegen, kleding kijken of passen in de modeshow van Derrel Niemeijer, naar het BUTste van BUT gaan bij Brandpunt in de Reigerstraat, je verheugen op morgen, zwarte kleding aantrekken, nagels zwart lakken, dikke zwarte lijnen rond je ogen; het is Black Metal Friday, je afvragen waar BUTRR voor staat, taart eten, programmaboekje gebruiken als origami-materiaal, nadenken over een recept voor nepkots (dat doet Nanda ook), kijken welke films twee keer draaien, nadenken over stiekeme zaken. 

FORBIDDEN SHOP:
Oei oei oei, meer dan 40 films over vijf dagen, wat te kijken, wat te doen. Alles bekijken kan niet, maar je wil ook niets missen. Hoe kun je dit nu oplossen. Nou, wij van het BUT Film Festival team hebben daar over nagedacht en dat lossen wij op met de enige echte BUT shop. Dit jaar is de shop beter dan ooit. Gino van Zeno Pictures is aanwezig met zijn collectie, maar ook Blacklava is hier met een mooi assortiment. 

FORBIDDEN EERDER:
Gisteren draaide The Serpent and the Rainbow van Wes Craven. Frank Schonewille vertelt  waarom die film zo bijzonder is: “Voor mij is The Serpent and the Rainbow een persoonlijke favoriet van Wes Craven. Dit is één van de weinige films die zombies op een wetenschappelijke manier weergeeft. Zombies kennen we natuurlijk als de trage hersenloze monsters die mensenvlees eten, of als de razende rennende monsters waar je ternauwernood aan kan ontsnappen. Dit hebben we aan George A. Romero te denken omdat hij de zombie een ‘nieuw’ imago heeft gegeven. Voor de Romero zombies hadden we wel voodoo zombies, maar die zijn natuurlijk veel minder eng. Wes laat met deze film zien waarom de voodoo zombies wel eng zijn.” De hele recensie lees je op topoftheflops.nl